ქალი, რომლის პროფესია ბავშვების სიყვარულია — ხათუნა ზირაქაშვილის ისტორია

ხათუნა ზირაქაშვილი 2007 წლიდან მუშაობს თბილისის 47-ე საჯარო სკოლაში. მისი კარიერული გზა დაიწყო პედაგოგიური განათლების მიღებით და სწავლებისადმი ძლიერი ინტერესით. პროფესიული საქმიანობის საწყის ეტაპზე მთავარი გამოწვევა იყო თეორიული ცოდნის პრაქტიკაში გადატანა და თითოეული მოსწავლის ინდივიდუალური საჭიროებების გათვალისწინება. გამოცდილების დაგროვებასთან ერთად მან შეიძინა ეფექტური სწავლების მეთოდები და პროფესიული თავდაჯერებულობა. მისთვის ყველაზე დიდი მოტივაცია და კმაყოფილება მოსწავლეთა პროგრესი, მათი წარმატება და სწავლისადმი ინტერესის ზრდაა.

ერთმა გაკვეთილმა დაწყებით კლასში მნიშვნელოვანი გარდატეხა მოახდინა მის პედაგოგიურ ხედვაში. როდესაც მოსწავლემ ჰკითხა: „როდის ვითამაშებთ?“, ხათუნამ გააცნობიერა, რომ ბავშვებისთვის სწავლა თამაშის ელემენტების გარეშე რთულია. სწორედ ამ კითხვამ მიიყვანა თამაშზე დაფუძნებულ სწავლებამდე და მნიშვნელოვნად შეცვალა მისი მიდგომა სასწავლო პროცესისადმი.

მისი მთავარი შთაგონების წყარო ბავშვები არიან — საკუთარი შვილები და თითოეული მოსწავლე, ვისთანაც ყოველდღიურად მუშაობს.

კარიერის ერთ-ერთ ყველაზე რთულ ეტაპად ხათუნა ასახელებს კლასში დისციპლინისა და მოსწავლეთა ჩართულობის ერთდროულ მართვას. თავდაპირველად ეს დიდი გამოწვევა იყო, თუმცა ეტაპობრივად დანერგა მკაფიო წესები, პოზიტიური წახალისება და ინდივიდუალური მიდგომა თითოეული ბავშვის მიმართ. შედეგად, კლასში გარემო საგრძნობლად გაუმჯობესდა. ამ გამოცდილებამ მას ასწავლა, რომ მოთმინება, თანმიმდევრულობა და ბავშვზე მორგებული მიდგომა წარმატების მთავარი საფუძველია.

დაწყებით კლასებში მუშაობამ მას ასწავლა ბავშვის სამყაროს დანახვა მისი თვალით. მოთმინება, ემპათია და დაკვირვების უნარი ეხმარება, დროულად შეამჩნიოს თითოეული მოსწავლის საჭიროებები. მუდმივი თვითგანვითარების სურვილი და შემოქმედებითი მიდგომა კი საშუალებას აძლევს, სწავლების პროცესს განსხვავებული, ბავშვზე მორგებული ხედვით შეხედოს.

ხათუნა უსაზღვროდ ბედნიერია თავისი აღზრდილი ბავშვების წარმატებით.

საკუთარ პოზიციას ის იყენებს მოსწავლეების მოტივაციისა და სანდო, უსაფრთხო გარემოს შესაქმნელად. ყოველდღიურად გეგმავს აქტიურ, ინტერესებზე დაფუძნებულ გაკვეთილებს, ამხნევებს შემოქმედებითობასა და თანამშრომლობას, რათა ბავშვებმა შეძლონ საკუთარი შესაძლებლობების აღმოჩენა. მშობლებთან აქტიური კომუნიკაციით კი ეხმარება ოჯახებს ბავშვების განვითარებაში, რაც საბოლოოდ ყველას ცხოვრებაზე დადებით გავლენას ახდენს.

დროის მართვა მისთვის მნიშვნელოვანია. სამუშაო საათებში სრულად კონცენტრირებულია მოსწავლეებზე, შემდეგ კი დროს უთმობს დასვენებასა და ოჯახს, რათა ყოველდღიური პრიორიტეტების გათვალისწინებით შეინარჩუნოს ენერგია და ბალანსი.

მის პროფესიაში მთავარი გავლენა ისევ ბავშვების სიყვარულმა მოახდინა — ეს არის ძალა, რომელიც ყოველდღიურად ამოძრავებს.

მომდევნო 3–5 წლის განმავლობაში ხათუნა გეგმავს შემოქმედებითი და ინტერაქტიული მეთოდების კიდევ უფრო დახვეწას, საბავშვო ლიტერატურასა და ტექნოლოგიებზე დაფუძნებული გაკვეთილების დანერგვას. ასევე გეგმავს პროფესიული კურსებისა და სემინარების გავლას, რათა მუდმივად განავითაროს ცოდნა და მისი კლასი სავსე იყოს მოტივირებული, ჩართული და გახარებული მოსწავლეებით. ახალბედა პედაგოგებს ურჩევს, მოთმინება, ემპათია და მუდმივი სწავლა თავიანთ მთავარ სიძლიერედ აქციონ. ყურადღებით მოუსმინონ ბავშვებს, სცადონ სხვადასხვა მეთოდები, არ შეეშინდეთ შეცდომების და ყოველთვის ახსოვდეთ, რომ პატარა ნაბიჯებსაც შეუძლია დიდი გავლენა მოახდინოს მოსწავლეების განვითარებასა და პროფესიულ ზრდაზე.

მისი ყოველდღიურობა იწყება თვითანალიზითა და გაკვეთილების შეფასებით. ის ესწრება პროფესიულ სემინარებსა და ტრენინგებს, კითხულობს საგანმანათლებლო ლიტერატურას და მუდმივად ცდილობს შემოქმედებითი მეთოდების პრაქტიკაში დანერგვას.

ხათუნასთვის მატერიალური მიღწევა არასოდეს ყოფილა მთავარი მიზანი. მისი თქმით, ის ბედნიერია და ცხოვრობს ბავშვების სიყვარულით.

ბოლო პერიოდში განსაკუთრებით მოეწონა პოდკასტი „The Early Childhood Research Podcast“, რადგან იქ გაეცნო ახალ, შემოქმედებით მიდგომებს დაწყებით კლასებში ბავშვების ჩართულობის გასაზრდელად. მიღებული იდეები პრაქტიკულად ეხმარება გაკვეთილების გაუმჯობესებასა და უფრო მოტივირებული კლასის შექმნაში.